Le Lude Petite Cité de Caractère

Le Lude ontleent zijn naam aan het Latijnse lucius, wat "helder" of "helder" betekent, als om aan te geven dat de stad werd gebouwd in het hart van een open plek of ontbost gebied. Hoewel de plek al sinds het neolithicum wordt bewoond en door Gallo-Romeinse wegen werd doorkruist, werd de stad pas echt gesticht aan de oevers van de Loir in de Middeleeuwen. Na herhaalde invallen van de Vikingen, die de kerk verwoestten, werd Le Lude voorzien van een motte omringd door palissades en grachten. De stad, gelegen op een strategisch punt, wendde zich tot de Angevins en gaf in 1027 onderdak aan Foulques Nerra, graaf van Anjou. Tussen de 11e en 13e eeuw onderging de stad een belangrijke ontwikkeling, met de wederopbouw van de kerk, de bouw van een gemetseld fort (nu het Château du Lude) en het toenemende aantal ambachtslieden, kooplieden en geestelijken, die geleidelijk het aanzien van de stad bepaalden. Le Lude werd verwoest door de verwoestingen van de Honderdjarige Oorlog. In 1457 werd het kasteel verkocht aan Jean de Daillon, een naaste medewerker van het koninklijk hof, wat het begin van de gouden eeuw van de stad betekende. De wederopbouw van het fort in de renaissancestijl van François I verhief de stad tot een graafschap, terwijl leerlooiers en kaasdoekmakers de stad beroemd maakten in de 16e en 17e eeuw.

Laat minder zien